Bij veel kynologen lees ik in hun CV dat ze in de hondenmand geboren zijn. Welnu voor mij geldt dat zeker niet. Pas in 1991 kwam, op initiatief van mijn man Jan, de eerste Heidewachtel in mijn leven. Jock was tevens mijn allereerste hond, en om mijn totale gebrek aan ervaring te compenseren las ik alles wat los en vast zat over hondenverzorging en hondenopvoeding en volgde vlijtig achtereenvolgens een puppycursus en diverse gehoorzaamheidscursussen. Daarmee werd Jock de best opgevoede Heidewachtel die ik tot op heden heb gehad. Jock kreeg in 1994 haar eerste nestje. Gezien door de roze bril van een enthousiaste maar nog helemaal onervaren fokker waren het de mooiste en liefste puppies van de hele wereld. We hielden uit dit nest onze tweede Heidewachtel aan. Tussen 1994 en 2002 fokten we onder de kennelnaam Van de Blokkamp een paar nesten Heidewachtels. In de fokkerij hebben we behalve veel leuke ervaringen ook de nodige tegenslagen gehad. Je kunt in de fokkerij nog zo je best doen en zo zorgvuldig mogelijk te werk gaan, de natuur kun je echter niet dwingen en je blijft altijd voor onverwachte verrassingen staan. Juist dit intrigeerde mij, en om meer kennis op te doen over de fokkerij en de kynologie begon ik in 1997 met de cursus KK1. In juni 1998 slaagde ik voor KK1, in november 2000 voor KK2 en in april 2002 voor Exterieur en Bewegingsleer. Vrijwel direct daarna werd ik uitgenodigd deel te nemen aan het keurmeestersexamen voor de Heidewachtel in december 2002, waarna ik in januari 2003 benoemd werd tot keurmeester voor de Heidewachtel. Dat ik als eerste ras mijn “eigen” ras mocht gaan keuren heb ik ervaren als een bijzonder voorrecht.
Inmiddels werd huize Reeskamp veroverd door de in Duitsland gefokte Edda: een temperamentvolle Heidewachtel met veel jachtpassie. Edda kwam, zag en overwon maar bleek ook erg graag haar eigen weg te gaan. Daarmee zette ze mij op het spoor wat betreft de jachthondentraining met als eerste doelstelling ongevraagd in gevraagd jagen om te vormen. Wat onwennig deed ik mijn intrede in de KNJV-wereld, maar in de loop der tijd werd ik meer en meer enthousiast en hiermee groeide bij mij ook een steeds grotere interesse in de werkeigenschappen van de staande jachthond. Al onze Heidewachtels na Edda hebben hiervan mogen profiteren en hebben ook jachthondentrainingen gevolgd.
Sinds zomer 2016 is ons leven nu verrijkt met de jonge Tender.
Vanaf april 2004 ben ik bestuurslid fokkerijzaken binnen de Nederlandse Vereniging van Heidewachtelliefhebbers, een uiterst boeiende functie, die heel veel tijd en energie vraagt maar ook veel voldoening geeft. Daarnaast zit ik ook in de FBC van de Nederlandse Grote Münsterlandervereniging, mag ik meedenken binnen de Werkgroep Fokkerij en Gezondheid van de Raad van Beheer, en ben ik bestuurslid van Kunogonda. En sinds 2005 heb ik vele jaren als docent KK1- en KK2-lessen gegeven. Sinds ik het ras zelf keur en tevens beleidsmatig en bestuurlijk verantwoordelijk ben voor de fokkerij heb ik zelf geen Heidewachtels meer gefokt.
In de afgelopen jaren ben ik mij toenemend ook gaan richten op andere jachthondenrassen. Inmiddels mag ik naast de Heidewachtel ook de Grote Münsterlander, de Drentsche Patrijshond, de Duitse Staande Langhaar, de Duitse Staande Korthaar, de Duitse Staande Draadhaar, de Wetterhoun, de Ierse Setter Rood, de Pointer en de Weimarse Staande Hond korthaar en langhaar keuren. Mijn hart ligt vooral bij de gezonde en functionele jachthond, en in mijn keuringen hecht ik veel waarde aan functionele eigenschappen zoals bijvoorbeeld een goede functionele bouw, ogen, huid en beharing, en natuurlijk het bij de jachthond passende gedrag met een werklustige uitstraling.
In de afgelopen jaren was ik mede-initiatiefnemer en organisator van de activiteiten van Kynokien. Met als vervolg de functie van mede-oprichter en secretaris-penningmeester van de Stichting Kynokien, waarmee we ons willen inzetten voor het bevorderen van kynologische kennis waarmee de hondenliefhebber kan groeien tot een slimmere hondenliefhebber.
